Lopen op hoge hakken? Stel je voor! Wie wil er nou als onhandige kneus door het leven gaan?
Juist ja, koninginnen, tv-presentatrices, vrouwelijke ministers en directeuren en zeventiende eeuwse heren.
Zij hebben gemeen dat ze zich het liefst vertonen op onhandige hoge hakken.
Kijk maar naar de televisie en naar De Nachtwacht.
Schuttersstukken uit de “gouden eeuw” zijn meestal niet ten voeten uit; al zijn er gelukkig enkele uitzonderingen waarop de personen van top tot teen zijn afgebeeld. De Nachtwacht is zo’n uitzondering. Wie het schilderij bekijkt, ziet dat mannen in hoge posities ook hoge hakken droegen.
Kijk maar eens mee op de onderkant van het schilderij. Links springt een klein ventje. Hij heeft een soort schoenen aan die wij als sandalen met dichte neus zouden betitelen. Naast hem staat een flamboyante man in een rood kostuum met een fors geweer in zijn hand. Het is Jan Aertsz. van der Heede. Zijn schoenen lijken een soort Mefisto’s: degelijke schoenen, van stevig leer, met een dikke zool en vetersluiting. Hij lijkt klaar voor een flinke wandeling door de ongure nacht. Naast Jan Aertsz, maar wel een beetje achteraf, zie je een deel van een dynamisch figuur met zo te zien loafers met kwastjes aan zijn voeten. Schuin voor de man met de loafers staat de voornaamste figuur van het schilderij, kapitein van de groep, Frans Banninck Cocq. Hij draagt stoere en tegelijk chique enkellaarsjes van glimmend zwart leer met een royale zwarte strik op elegant dikke zolen met duidelijke hoeken. Het zijn beeldhouwwerkjes aan zijn voeten.
Aan de zijde van de kapitein staat luitenant Willem van Ruytenburgh. Lager in rang dan de kapitein, kleiner van stuk, maar door zijn goudkleurige uitdossing is hij een blikvanger op het schilderij die bovendien het meest kunstige schoeisel draagt. Goud-beige laarzen van een soort suède met geweldige kappen die hij kon omslaan en van de kuit naar beneden laten vallen, een flap over de voet, goudkleurige hielsporen en hakken en zolen nog hoger dan die van de kapitein. Een invloedrijk man, dat zie je zo.
De overige geschoeide voeten op het schilderij zijn in de schaduw niet zo goed te zien en laten je raden.
Hoewel de voorname heren op De Nachtwacht er heldhaftig uitzien, denk ik dat ze vooral binnen zaten te vergaderen. Want op het schoeisel dat ze voor hun afbeelding hebben aangetrokken, zullen ze niet erg soepel hebben kunnen lopen. Het waren, net als bij sommige dames van nu, hoge hakken om machtsvertoon. Of voor het mooi.
De schoen siert, beschermt of beknelt de voet. Zoiets gewoons als de voet, is toch heel bijzonder. Je leest het straks in mijn boek. En je leest er nu al meer over op mijn webpagina over de voet, want daar kun je de vordering van het boek volgen. Ik maak ook tekeningen over de voet. Als je op de hoogte wilt blijven van de nieuwe tekeningen die ik maak, volg mij dan op facebook of op Instagram. De berichten daar gaan niet altijd over de voet, maar ook over andere dingen in mijn omgeving, zoals de bloemetjes naast mij op tafel, de veranderingen in mijn tuin, wat er te zien is in mijn woonkamer en wat ik fantaseer. Op mijn website ontdek je waar ik verder nog mee bezig ben.
De namen van de figuren op de Nachtwacht zijn beschreven door De Bibliotheek.