Ik schrijf een boek over de voet. Dat omgeklapte stuk aan de onderkant van je been. Dat ding waar je mee op de vloer staat.
Lees hier de actuele versie van de inhoudsopgave.
Er kan nog veel veranderen. Het begin van het boek is er.
Hieronder kun je meelezen met mijn vorderingen (en die zijn nu nog heel pril)
Als je zegt voet, denk je misschien: dat is typisch iets van de mens. En dat is ook wel zo, maar tegelijkertijd is de voet een ding dat (net zoals de rest van de mens) in de loop van miljarden eeuwen is ontstaan. Vanuit eencellige wezens via meer en minder primitieve vissen (waarvan sommige met poten) ontstonden zoogdieren waaronder de mens met zijn voet. Alsof een bevlogen knutselaar, we noemen hem Natuur, in de loop van die lange, lange tijd steeds maar bezig is gebleven met het steeds verder boetseren van botten en andere weefsels, steeds een klein beetje anders.
Lopen, dat is waar je voeten bij uitstek voor zijn gemaakt. Je kunt er jezelf makkelijk mee van hier naar daar verplaatsen. Als de zon schijnt, word je warm, als het regent word je nat. Je ruikt de frisse lucht of andere lucht.
Je hoeft overigens niet per se met je voeten te lopen. Je kunt er ook mee stilstaan; de voeten kunnen elkaar aaien en ze kunnen nog veel meer.
Meestal zitten voeten in schoenen. Dat was ook al zo in de zeventiende eeuw. Op De Nachtwacht droegen de mannen v.l.n.r. sandalen met dichte neus, molières, loafers, enkellaarsjes en grote laarzen van goudleer.
Op de “echte” Nachtwacht van Rembrandt zie je het nog beter.
Hoewel De Nachtwacht waarschijnlijk ontelbaar keren is nagemaakt, kon ik het niet nalaten het ook te doen. En het leuke van natekenen is, dat je daardoor van alles ontdekt dat je eerst niet zag.
Zelfs de benen met de schoenen ben ik nog eens apart gaan tekenen: sandalen met dichte neuzen, modellen die zo in de etalage van Mefisto konden staan, loafers, enkellaarsjes met strikken en ook laarzen die nog bijzonderder zijn dan van de Markies van Carabas of zijn kat.
Het lijkt wel of deze pagina hier abrubt stopt. Er is toch nog veel meer over voeten te zeggen!
Het boek is nog lang niet af. Deze websitepagina beweegt min of meer mee met de ontwikkeling van de hoogtepunten in mijn boek. Hieronder vind je nog wat verwijzingen naar blogs over mijn ontdekkingen met de voet en hier lees je de laatste versie van de inhoudsopgave van het boek.
Bij de pedicure.
Ik ben er wel, want we kletsen wat af. Maar eigenlijk ben ik er ook niet, daar achterover in mijn stoel. Zij liefdevol met haar handen aan mijn voeten.
Wat zijn die voeten toch ver weg. Zeker nu ik ze zo, vanaf mijn schedeldak meekijkend met mezelf, aanschouw.
Lees hier mijn blog over de ontwikkeling van mijn boek.
Lees hier mijn blog over hoge hakken op De Nachtwacht.